ﮔﻠﮕﺪﺍﺭﮮ ﮔﻮﮞ ﻭﺍﺟﮧ ﺑﺮﮐﺖ ﺑﺮﺟﺎﻥ ﺑﻠﻮﭼﯽ ﺯﺑﺎﻥ ﺀِ ﻧﺎﻣﯽ ﺋﯿﮟ ﻟﭽّﮧ ﮐﺎﺭ ﺀُ ﮔﻠﻮﮐﺎﺭ ﺟﺴﺖ ﮐﻨﻮﮎ : ﻣﮭﻤﺪﺑﻠﻮﭺ ﭘَﮭﺮَﮬﯽ ﭘﺴّﻮ ﺩﯾﻮﮎ : ﻭﺍﺟﮧ ﺑﺮﮐﺖ ﺑﺮﺟﺎﻥ ﻣﮭﻤﺪﺑﻠﻮﭺ ﭘَﮭﺮﮬﯽ : ﻭﺍﺟﮧ ﺷﻤﺎ ﭘﺠّﺎﺭ ﺀِ ﻭﺍﺳﺘﯿﻤﻨﺪ ﻧﮧ ﺍِﻧﺖ ﺍﮮ ﻭﺍﺳﺖ ﺀَ ﮐﮧ ﮬﺮ ﮐﺲ ﺀَ ﮐﻤﻮﮐﯿﮟ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﯾﮯ ﭘﮧ ﺑﻠﻮﭼﯽ ﺯﺑﺎﻥ ﺀَ ﺑﮧ ﺑﯿﺖ ﭘﯿﻤﮯ ﻧﮧ ﭘﯿﻤﮯ ﺷﻤﺌﮯ ﻧﺎﻡ ﺋِﮯ ﺍﺷﮑﺘﮓ، ﺑﻠﮯ ﭘﺪ ﺀَ ﮬﻢ ﻭﺕ ﺀَ ﭘﮧ ﮔﻮﻧﮉ ﮔﭙﺖ ﭘﺠّﺎﺭ ﺑﮧ ﮐﻦ ﺍِﺕ۔ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺑﺮﮐﺖ ﺑﺮﺟﺎﻥ : ﻣﻨﯽ ﻧﺎﻡ ﺑﺮﮐﺖ ﮬﻮﺕ ﺍِﻧﺖ ﺀُ ﻣﻨﯽ ﻧﺪﻧﺎﻡ ﺑﺮﮐﺖ ﺑﺮﺟﺎﻥ ﺍِﻧﺖ ﮬﻮﺕ ﮬﺴﻦ ﺀ ﭼُﮏّ ﺁﮞ، 1344 ﺀَ ﭼﮧ ﻣﺎﺕ ﺀَ ﭘﯿﺪﺍﮒ ﺑﻮﺗﮓ ﺁﮞ۔ ﻣﻦ ﺀَ ﭼﮧ ﮬﻤﺎ ﺍﻭﻝ ﺀَ ﮔﻮﮞ ﺑﻠﻮﭼﯽ ﺷﯿﺮ ﺀُ ﺍﺩﺏ ﺀَ ﺩﻟﭽﺴﭙﯽ ﺑﻮﺗﮓ، ﺭﻧﺪ ﺀَ ﮐﮧ ﻣﻦ ﭘﯿﺸﻦ ﺀَ ﺁﺗﮑﮓ ﺀُ ﺟﮭﻤﻨﻨﺪ ﺑﻮﺗﮓ ﺁﮞ، ﭘﯿﺸﻦ ﺷﺎﺋﺮﺍﻧﯽ ﻣﻠﮏ ﺍِﻧﺖ، ﻣﻮﻟﻮﯼ ﺍَﺑﺪﻟﻠﮧ ﺭﻭﺍﻧﺒﺪ ﺀُ ﻣﻼ ﻣﮭﻤﺪ ﺭﻭﺍﻧﺒﺪ ﺀِ ﮔﻮﻥ ﺀَ ﻣﻦ ﺀَ ﻧﻨﺪ ﺀُ ﭘﺎﺩﺍ ﺑﯿﺘﮓ۔ ﮬﻤﺪﺍﮞ ﺷﯿﺮﻭﺍﻧﯽ ﺑﻨﮕﯿﺞ ﮐﺮﺗﮓ۔ ﻣﻨﯽ ﺷﯿﺮﺍﻧﯽ ﺑُﻨﮕﭗ ﮔﯿﺸﺘﺮ ﺗﭙﺎﮐﯽ ﺀُ ﺍﻭﭘﺎﺭ ﺑﻮﺗﮓ۔ ﻣﻨﯽ ﺩﻭ ﮐﺘﺎﺏ ﭼﺎﭖ ﺑﻮﺗﮓ ﯾﮑﮯ ﺑﮯ ﺗﺎﮬﯿﺮﯾﮟ ﺑﺎﮬﻨﺪ ﺀُ ﺩﻭﻣﯽ ﭼﻨﮑﮯ ﮬﺎﮎ ﺗﺮﻣﭙﮯ ﺍَﺭﺱ۔ ﺳﮯ ﺗﺎﻣﺮﻧﺎﻣﮓ ﻣﻦ ﻧﺒﺸﺘﮓ ﯾﮑﮯ ﺷﺮّﯾﮟ ﺭﻧﮕﮯ ﺀَ ﭼﮭﺒﺎﺭ ﺀَ ﺍﮈ ﺑﻮﺗﮓ ﮐﮧ ﻧﺎﻡ ﺍِﻧﺖ ﺋِﮯ " ﺑﮯ ﻣﺮﺍﺩ " ﺀُ ﺩﻭ ﭼﻨﺸﺎﮞ ﭘﯿﺸﻦ ﺀَ ﺍﮈ ﺑﻮﺗﮓ ﺍَﻧﺖ۔ ﻣﮭﻤﺪﺑﻠﻮﭺ ﭘَﮭﺮَﮬﯽ : ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺑﺮﺟﺎﻥ، ﺗﺌﯽ ﻧﺰّ ﺀَ ﺑﻠﻮﭼﯽ ﺯﺑﺎﻥ ﺀِ ﺍﮌ ﺀُ ﺟﻨﺠﺎﻝ ﭼﮯ ﺍَﻧﺖ ﺀُ ﺗﺌﯽ ﮔﻤﺎﻥ ﺀَ ﭼِﮧ ﺩﺍﺏ ﺀَ ﺍﮮ ﮔﯿﺸﯿﻨﮓ ﺑﻨﺖ؟ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺑﺮﮐﺖ ﺑﺮﺟﺎﻥ : ﻣﻨﯽ ﻧﺰّ ﺀَ ﺑﻠﻮﭼﯽ ﺯﺑﺎﻥ ﺀَ ﺍﯾﻨﭽﮑﯿﮟ ﺍﮌ ﺀُ ﺟﻨﺠﺎﻟﮯ ﻧﯿﺴﺖ، ﻣﻨﯽ ﻧﺰّ ﺀَ ﺗﭽﮏ ﺗﺮﯾﮟ ﺭﮬﺒﻨﺪ ﺳﯿﺪ ﺀِ ﺭﮬﺒﻨﺪ ﺍِﻧﺖ ﺀُ ﺍﮮ ﺭﮬﺒﻨﺪ ﺯﺍﻧﺸﺘﯽ ﺑﻨﯿﺎﺩ ﺀَ ﺍِﻧﺖ ﺀُ ﺍﮔﺎﮞ ﻟﮭﺘﮯ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﯿﮑﺮﺍﮦ ﺀِ ﻧﯿﻤﻮﻥ ﺀَ ﺍﯾﺸﯽ ﺀَ ﭘﮧ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﺳﺮﭘﺪ ﻧﮧ ﺑﻨﺖ ﺍﮮ ﺁﮬﺎﻧﯽ ﻭﺗﯽ ﻣﯿﺎﺭ ﺍِﻧﺖ، ﺀُ ﻣﻨﯽ ﮔﻤﺎﻥ ﺀَ ﻧﯿﮑﺮﺍﮦ ﺀَ ﮬﻮﮞ ﺍﮮ ﺯﺑﺎﻧﯽ ﺩﮔﺮﯼ ﺀَ ﻣﻦّ ﺍِﺗﮓ، ﺀُ ﻣﻨﯽ ﮔﻤﺎﻥ ﺀَ ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺍِﻧﺖ ﮐﮧ ﺟﻮﺍﻧﯿﮟ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺑﮧ ﺑﮧ ﺍﯾﮟ ﻧﮯ ﮐﮧ ﺟﻮﺍﻧﯿﮟ ﺍَﺭﺏ۔ 22 ﻣﯿﮟ ﭘﺎﺭﮦ ﺳﻮﺭﮦ ‏( ﺣﺠﺮﺍﺕ ‏) ﺁﯾﮧ 12 ﺩﺍﮞ 13 ﺍﮮ ﺩﺍﺏ ﺀَ ﮔﻮﺵ ﺍﯾﺖ : ﻣﻦ ﺷﻤﺎﺭﺍ ﭼﮧ ﯾﮏ ﻣﺎﺕ ﺀُ ﭘﺘﮯ ﺀَ ﭘﯿﺪﺍﮒ ﮐﺮﺗﮓ، ﻣﻦ ﺷﻤﺎﺭﺍ ﭨﮏ ﭨﮏ ﮐﺮﺗﮓ ﺗﺎ ﮐﮧ ﺷﻤﺎ ﭘﮧ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﺯﺍﻧﮓ ﺀُ ﭘﺠّﺎﺭﮒ ﺑﮧ ﺑﮧ ﺍِﺕ ﺀُ ﭼﮧ ﺷﻤﺎ ﺷﺮﺗﺮ ﮬﻤﺎ ﺍِﻧﺖ ﮐﮧ ﭼﮧ ﮬﺪﺍ ﺀَ ﮔﯿﺶ ﺗﺮ ﺑﮧ ﺗﺮﺱ ﺍﯾﺖ۔ ﻣﮭﻤﺪﺑﻠﻮﭺ ﭘَﮭﺮَﮬﯽ : ﺑﻠﻮﭺ ﺭﺍﺝ ﭼﮧ ﺩﺍﺏ ﺀَ ﺗﭙﺎﮎ ﺑﯿﺖ ﮐﻨﺖ ﺀُ ﮐﺠﺎﻡ ﺑﻨﮕﭗ ﺀِ ﺳﺮ ﺀَ ﺍﮮ ﺗﭙﺎﮐﯽ ﻣﺎﺭﺍ ﺷﺮﺗﺮ ﺩﺳﺖ ﮐﭗ ﺍﯾﺖ؟ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺑﺮﮐﺖ ﺑﺮﺟﺎﻥ : ﺑﻠﻮﭺ ﺑﺎﯾﺪ ﺍِﻧﺖ ﮐﮧ ﺯﺑﺎﻥ ﺀِ ﺳﺮ ﺀَ ﺗﭙﺎﮎ ﺑﮧ ﺑﻨﺖ ﭼﮯ ﺀَ ﮐﮧ ﻧﯿﮑﺮﺍﮬﯽ ﺀُ ﮬﻨﺪﯼ ﺀُ ﭨﮑّﯽ ﺩﮔﺮﯼ ﺩﺭﺍﮬﯿﮟ ﺭﺍﺟﺎﻧﯽ ﻣﺪﺍﻣﯽ ﮬﻤﺮﺍﮦ ﺍِﻧﺖ ﺀُ ﺑﺎﯾﺪ ﺍِﻧﺖ ﮐﮧ ﮬﺮ ﺭﺍﺝ ﻭﺗﯽ ﺯﺑﺎﻥ ﺀِ ﺳﺮ ﺀَ ﺗﭙﺎﮎ ﺑﮧ ﺑﯿﺖ ﮬﻤﺎ ﺩﺍﺏ ﺀَ ﮐﮧ ﺍﺭﺍﮎ ﺀُ ﺳﻮﺭﯾﮧ ﺀُ ﻟﺒﻨﺎﻥ ﺀُ ﮐﻮﯾﺖ ﺀُ ﺍﮮ ﺩﮔﮧ ﺍﺭﺏ ﺯﺑﺎﻧﯿﮟ ﻣُﻠﮑﺎﮞ ﮬﺮ ﮐﺠﺎﻡ ﺀَ ﻭﺕ ﺀَ ﺳﺮﮐﺎﺭ ﮬﺴﺖ ﺑﻠﮯ ﺩﺭﺍﮦ ﺯﺑﺎﻥ ﺀِ ﭘﮍ ﺀَ ﺗﭙﺎﮎ ﺍَﻧﺖ ﺀُ ﺩﺭﺍﮦ ﻭﺕ ﺀَ ﺍَﺭﺏ ﺯﺍﻥ ﺍَﻧﺖ، ﮔﮍﺍ ﻣﺎ ﺑﻠﻮﭺ ﮬﻮﮞ ﺑﺎﯾﺪ ﺍِﻧﺖ ﮐﮧ ﻭﺕ ﺀَ ﭼﮧ ﮬﻨﺪﯼ ﺀُ ﻧﯿﮑﺮﺍﮬﯽ ﺀُ ﭨﮑﯽ ﺩﮔﺮﯾﺎﮞ ﺑﮧ ﭘﮭﺮﯾﺰ ﺍﯾﻦ ﺀُ ﺯﺑﺎﻥ ﺀِ ﺳﺮ ﺀَ ﺗﭙﺎﮎ ﺑﮧ ﺑﮧ ﺍﯾﮟ۔ ﻣﮭﻤﺪﺑﻠﻮﭺ ﭘَﮭﺮَﮬﯽ : ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻣﻦ ﺍﮮ ﮔﻮﺵ ﺁﮞ ﮐﮧ ﺍﮔﺎﮞ ﻣﺎ ﻟﻮﭦ ﺍﯾﮟ، ﻣﺌﮯ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﻮﺩﻧﺎﮎ ﺑﮧ ﺑﯿﺖ ﮔﮍﺍ ﺑﺎﯾﺪ ﺍِﻧﺖ ﮐﮧ ﺯﺑﺎﻥ ﺍَﻟﺒﺎﺭ ﺀُ ﺳﭩﻨﺪﺍﺭﺩ ﺑﮧ ﺑﯿﺖ ﮔﮍﺍ ﺷﻤﺎ ﻣﻦ ﺀَ ﺍﮮ ﺑﮧ ﮔﻮﺵ ﺍِﺕ ﮐﮧ ﭼﮧ ﺩﺍﺏ ﺀَ ﻣﺎ ﭘﮧ ﺍﮮ ﻣﻮﻝ ﺀَ ﺭﺱ ﺍﯾﮟ؟ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺑﺮﮐﺖ ﺑﺮﺟﺎﻥ : ﻣﻨﯽ ﮔﻤﺎﻥ ﺀَ ﺗﯿﻮﮐﯿﮟ ﺭﺍﮦ ﮬﻤﺶ ﺍِﻧﺖ ﮐﮧ ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺍِﻧﺖ ﺯﺑﺎﻥ ﺀَ ﻭﺕ ﺑﮧ ﻭﺍﻥ ﺍﯾﻦ ﺀُ ﺩﮔﺮﺍﮞ ﮬﻢ ﺑﮧ ﻭﺍﻧﯿﻦ ﺍﯾﻦ ﺀُ ﺯﺑﺎﻥ ﺀِ ﮐﺎﺭﻣﺮﺯﯼ ﺀَ ﺍَﻟﺒﺎﺭ ﺑﮧ ﮐﻦ ﺍﯾﮟ، ﺍﮮ ﺩﺍﺏ ﺀَ ﮐﮧ ﻭﺗﯽ ﻧﻤﺪﯼ ﺀُ ﻧﺒﺸﺘﮭﺎﮞ ﺑﻠﻮﭼﯽ ﺯﺑﺎﻥ ﺀَ ﺑﮧ ﻧﺒﯿﺲ ﺍﯾﻦ ﺀُ ﻭﺗﯽ ﻟﻮﮒ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺀُ ﺟﻨﯿﻦ ﺁﺩﻣﺎﮞ ﺳﮑﯿﮟ ﺑﮧ ﺩﮮ ﺍﯾﮟ ﮐﮧ ﮔﻮﮞ ﻭﺗﯽ ﻣﺎﺗﯽ ﺯﺑﺎﻥ ﺀَ ﭼﺎﮔﺮﺩﯼ ﺭﺳﺎﻧﮑﺪﺭﺍﮞ ﻧﺒﺸﺘﮧ ﺑﮧ ﮐﻦ ﺍَﻧﺖ ﺀُ ﭼﮧ ﺩﺭﺍﮬﯿﮟ ﺭﺍﺝ ﺀَ ﻣﻨﯽ ﺩﺯﺑﻨﺪﯼ ﮬﻤِﺶ ﺍِﻧﺖ ﮐﮧ ﻭﺗﯽ ﭼُﮏ ﺀُ ﻧﻤﺎﺳﮕﺎﮞ ﺑﻠﻮﭼﯽ ﻧﺎﻡ ﭘﺮ ﺑﮧ ﺑﻨﺪ ﺍَﻧﺖ ﭼﮯ ﺀَ ﺍﮮ ﺁﮬﺎﻧﯽ ﭘﺠّﺎﺭ ﺍِﻧﺖ۔ ﻣﮭﻤﺪﺑﻠﻮﭺ ﭘَﮭﺮَﮬﯽ : ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻣﺎﮔﻨﺪ ﺍﯾﮟ ﮐﮧ ﮬﻤﮯ ﻭﭨﺴﺎﭘﯽ ﺩﯾﻮﺍﻧﺎﮞ ﺳﻨﮕﺖ ﻭﮬﺪﮮ ﻧﮧ ﻭﮬﺪﮮ ﮔﻮﮞ ﯾﮑﺪﮔﺮ ﺀَ ﺑﺎﻭﺳﺖ ﮐﻦ ﺍَﻧﺖ ﺀُ ﯾﮑﺪﮔﺮ ﺀَ ﺍﻭﭘﺎﺭ ﻧﮧ ﮐﻦ ﺍَﻧﺖ ﺀُ ﻧﮧ ﻭﺷّﯿﮟ ﮔﺎﻝ ﮐﺎﺭﻣﺮﺯ ﮐﻦ ﺍَﻧﺖ ﺷﻤﺎ ﺍﮮ ﺑﺎﺭﻭ ﺀَ ﭼﮧ ﺳﻮﺟﮯ ﻣﺎﺭﺍ ﺩﮮ ﺍِﺕ؟ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺑﺮﮐﺖ ﺑﺮﺟﺎﻥ : ﻣﻦ ﺍﯾﺸﯽ ﺀِ ﭘﺴﻮ ﺀَ ﮔﻮﮞ ﻟﭽﮭﮯ ﺀِ ﺑﻨﺪﮮ ﺀَ ﺩﮮ ﺁﮞ۔ ﺑﯿﺎ ﮔﻮﮞ ﺍﻭﭘﺎﺭ ﺀَ ﻭﺗﯽ ﻧﺰّﯾﮏ ﮐﺎﺭ ﺍﯾﮟ ﺩﻭﺭﯾﺎﮞ ﺑﯿﺎ ﮔﻮﮞ ﮐﻨﺪﻭﮐﯿﮟ ﺩﭘﮯ ﭘﺎﮬﻮ ﺩﮮ ﺍﯾﮟ ﻣﺠﺒﻮﺭﯾﺎﮞ ﺑﯿﺎ ﻧﺰﻭﺭﯾﺎﮞ ﭘﮧ ﺗﮭﻤﺒﻞ ﭼﮧ ﻭﺕ ﺀَ ﮔﺴﺘﺎ ﮐﻦ ﺍﯾﮟ ﺑﯿﺎ ﭼﮧ ﺍﺩ ﺀَ ﮔﻠﯿﻦ ﺍﯾﮟ ﻣﮋﺩﮦ ﻭﺍﺭﯾﮟ ﺳﮑﯽ ﺳﻮﺭﯾﺎﮞ ﻭﮊﺩﻟﯿﮟ ﺭﻭﭼﺎﻧﯽ ﻭﺵّ ﺁﺗﮏ ﺀَ ﭘﮧ ﮬﺎﻭﻧﺪ ﺀِ ﺩﺭ ﺀَ ﮈﮎّ ﺑﺎﺩﯾﻦ ﺍﯾﮟ ﭘﮧ ﻣﮭﺮ ﺀَ ﺑﯿﺎ ﭼﻮ ﭼُﮏّ ﺀُ ﭼﻮﺭﯾﺎﮞ ﺑﯿﺎ ﻭﺗﯽ ﺑﺪﻭﺍﮦ ﺀِ ﺷﺮﯾﺎﻧﯽ ﺗﻮﺳﯿﭗ ﺀَ ﮐﻦ ﺍﯾﮟ ﭘﮧ ﻣﮍﺍ ﺩﺭﮔﻮﺯ ﮐﻦ ﺍﯾﮟ ﺑﻨﯽ ﺁﺩﻣﯽ ﮐﻢ ﺯﻭﺭﯾﺎﮞ ﻣﮭﻤﺪﺑﻠﻮﭺ ﭘَﮭﺮَﮬﯽ : ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺗﺌﯽ ﮔﻤﺎﻥ ﺀَ ﮬﻤﮯ ﺟﮭﺪ ﮐﮧ ﭘﮧ ﺳﯿﺎﮬﮓ ﺀِ ﻭﺍﻧﯿﻨﮓ ﺀَ ﺑﯿﮓ ﺀَ ﺍِﻧﺖ ﺑﺎﻧﺪﺍﺕ ﺋِﮯ ﭼﻮﮞ ﮔﻨﺪ ﺍِﺕ، ﻭﺗﯽ ﻣﻮﻻﮞ ﺭﺱ ﺍﯾﺖ ﯾﺎ ﮐﮧ ﺍﻧﺎﮞ، ﺭﺍﺳﺘﯿﻦ ﺀُ ﺗﭽﮑﯿﮟ ﺭﺍﮦ ﺀَ ﺭﻭﮒ ﺀَ ﺍِﻧﺖ ﯾﺎ ﮐﮧ ﺍِﻧﺎﮞ؟ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺑﺮﮐﺖ ﺑﺮﺟﺎﻥ : ﮬﺮﭺ ﺭﻭﭺ ﭼﮧ ﮔﻮﺳﺘﮕﯿﮟ ﺭﻭﭺ ﺀَ ﻣﻦ ﺩﻟﺠﻢ ﺗﺮ ﺑﯿﺎﮞ ﮐﮧ ﺳﯿﺎﮬﮓ ﻭﺗﯽ ﻣﺮﺍﺩﺍﻧﯽ ﺳﯿﻤﺴﺮ ﺀَ ﺭﺱ ﺍﯾﺖ۔ ﺭﺍﺳﺘﯽ ﻭﺕ ﺀَ ﻣﻨﯿﻦ ﺍﯾﺖ، ﺀُ ﮬﻤﮯ ﻣﺮﺩﻡ ﮐﮧ ﻭﺍﻧﯿﻨﮓ ﺀِ ﺟﮭﺪ ﺀَ ﮐﻨﮓ ﺀَ ﺍَﻧﺖ ﭘﮧ ﻣﻨﯽ ﻧﺰّ ﺀَ ﺁﯾﻮﮐﯿﮟ ﻭﮬﺪ ﺀِ ﻭﮊﻧﺎﻡ ﺗﺮﯾﮟ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻨﺖ ﺀُ ﺍﺷﺎﻧﯽ ﻧﺎﻡ ﻣﺎﮞ ﺭﺍﺟﺪﭘﺘﺮ ﺀَ ﺍﺑﺪﻣﺎﻥ ﺑﯿﺖ۔ ﻣﮭﻤﺪﺑﻠﻮﭺ ﭘَﮭﺮَﮬﯽ : ﭼﮧ ﮬﻤﺎ ﺍﮬﺪﯾﮕﯿﮟ ﺯﻣﺎﻧﮓ ﺀَ ﭘﯿﺸّﻦ ﻟﭽﮧ ﮐﺎﺭﺍﻧﯽ ﮬﻨﮑﯿﮟ ﺑﻮﺗﮓ، ﺍﮮ ﮬﻤﮯ ﻣﺮﺩﻣﺎﻧﯽ ﻭﺗﯽ ﺳِﻨﭻ ﺀُ ﺑﻮﺩ ﺍِﻧﺖ ﯾﺎ ﮬﻤﮯ ﺯﯾﺪ ﺀُ ﻧﺪﺍﺭﮒ ﻣﺮﺩﻣﺎﮞ ﺍﮮ ﺑﻮﺩ ﺩﻧﺖ؟ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺑﺮﮐﺖ ﺑﺮﺟﺎﻥ : ﻣﺎ ﻭﮬﺪﮮ ﮐﮧ ﭘﯿﺸّﻦ ﺀِ ﺭﺍﺟﺪﭘﺘﺮ ﺀَ ﭼﺎﺭ ﺍﯾﮟ ﮔﻨﺪ ﺍﯾﮟ ﮐﮧ ﺍﮮ ﻣﺮﺩﻡ، ﻣﻼ ﮬﺴﻦ، ﻣﻼ ﺑﮭﺮﺍﻡ، ﻣﻼ ﺍﺑﺮﺍﮬﯿﻢ، ﻣﻼ ﮔﻼﻡ ﮬﯿﺒﺖ ﮐﺘّﮕﯽ، ﻣﻮﻟﻮﯼ ﺍﺑﺪﻟﻠﮧ ﭘﯿﺸﻨﯽ، ﻣﻼ ﻣﮭﻤﺪ ﺭﻭﺍﻧﺒﺪ، ﭘﺪ ﺀَ ﭘﯿﺸّﻦ ﺀِ ﻧﺰّﯾﮑﯿﮟ ﻣﻠﮏ، ﻣﻨﺪ ﺍِﻧﺖ ﮐﮧ ﺍﺩ ﺀِ ﻧﺎﻣﺪﺍﺭﯾﮟ ﺷﮭﻠﭽّﮧ ﮐﺎﺭ ﻣﻼ ﭘﺎﺯﻝ ﺀُ ﻣﻼ ﮐﺎﺳﻢ ﺀِ ﺟﺎﮦ ﺍِﻧﺖ، ﺍﮮ ﺩﺭﭺ ﺀَ ﮐﺴﮯ ﺑﮧ ﭼﺎﺭ ﺍﯾﺖ ﮔﮍﺍ ﻣﺮﭼﯽ ﮬﻢ ﭼﮧ ﺩﮔﮧ ﺟﺎﮬﺎﮞ ﭘﯿﺸّﻦ ﺀَ ﻟﭽﮧ ﮐﺎﺭ، ﺗﺎﻣﺮﺳﺎﭺ، ﺁﺯﻣﺎﻧﮏ ﮐﺎﺭ، ﺳﺎﺯ ﺀُ ﺯﯾﻤﻠﯽ ﻣﺮﺩﻡ ﺀُ ﮔﻮﺷﻨﺪﮦ ﮔﯿﺸﺘﺮ ﺍَﻧﺖ، ﮔﮍﺍ ﺍﮮ ﮬﺒﺮ ﺭﺍﺳﺖ ﺍِﻧﺖ ﮐﮧ ﺍﮮ ﮬﻨﺪ ﺀُ ﺟﺎﮦ ﺀَ ﯾﮏ ﺍَﻧﭽﯿﮟ ﺳﺎﻧﮯ ﮬﺴﺖ ﮐﮧ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺩ ﺀِ ﺟﮭﻤﻨﻨﺪ ﺑﯿﮓ ﺀَ ﺭﻧﺪ ﺍﻟّﻢ ﺀَ ﺳﺎﻥ ﺯﯾﺮ ﺍﯾﺖ۔ ﻣﮭﻤﺪﺑﻠﻮﭺ ﭘَﮭﺮﮬﯽ : ﺍﺳﺘﺎﺩ، ﭼﮧ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﮐﻤﺎﻟﮭﺎﻥ ﺀُ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺩﯾﻨﺎﺭﺯﮬﯽ ﺀِ ﺑﯿﺮﺍﻧﯽ ﺀَ ﺭﻧﺪ ﻣﺎﺭﺍ ﺩﮔﮧ ﺟﻮﺍﻧﯿﮟ ﮔﺸﻨﺪﮬﮯ ﭼﻢ ﺀَ ﻧﮧ ﮐﭗ ﺍﯾﺖ ﺷﻤﺌﮯ ﮔﻤﺎﻥ ﺀَ ﭼﮯ ﺀَ ﭼﻮﺵ ﺍِﻧﺖ؟ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺑﺮﮐﺖ ﺑﺮﺟﺎﻥ : ﻣﻦ ﮔﻮﺵ ﺁﮞ ﺍﮮ ﺩﺍﺏ ﻧﮧ ﺍِﻧﺖ، ﮬﺮﭺ ﮐﺲ ﺀَ ﻭﺗﯽ ﺑﻮﺩﺷﺖ ﺀُ ﺑﻮﺩﻧﺎﮐﯽ ﻭﺕ ﺀَ ﮔﻮﻥ ﺍِﻧﺖ، ﺍَﻧﻮﮞ ﮬﻢ ﺍِﺷﺎﻧﯽ ﺟﮭﮕﯿﺮﯼ ﺀَ ﻣﺮﺩﻡ ﮬﺴﺖ ﺍِﻧﺖ ﺍﮮ ﺩﮔﮧ ﮔﭙﮯ ﮐﮧ ﺁﯾﻮﮐﯿﮟ ﻭﮬﺪ ﺀَ ﺍﮮ ﻣﺮﺩﻡ ﮬﻤﺎ ﺩﺍﺑﯿﮟ ﻧﺎﻡ ﺀُ ﺗﻮﺍﺭﮮ ﮐﺶّ ﺍَﻧﺖ ﮐﮧ ﮬﻮﺕ ﮐﻤﺎﻟﮭﺎﻥ ﺀُ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺩﯾﻨﺎﺭﺯﮬﯽ ﺀَ ﮐﺶّ ﺍِﺗﮓ ﺑﯿﺘﮓ ﯾﺎ ﮐﮧ ﺍِﻧﺎﮞ۔ ﺍﮮ ﮔﭗّ ﺀَ ﺁﯾﻮﮐﯿﮟ ﻭﮬﺪ ﮔﯿﺸﯿﻦ ﺍﯾﺖ۔ ﺍﮮ ﭘﮍ ﺀَ ﺩﻟﺴﯿﺎﮬﯽ ﺑﺎﺯ ﺍَﻧﺖ ﻣﺌﯽ ﭼﺎﮔﺮﺩ ﺀَ ﺩﯾﻤﺮﻭﯼ ﮐﺘﮕﯿﮟ ﮬﻨﺪﺍﻧﯽ ﺩﺍﺏ ﺀَ ﭘﮕﺮﯼ ﺭﺩﻭﻡ ﮐﻢ ﺯﺭﺗﮓ ﺍﮮ ﭘﮍ ﺀِ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺰﺍﮞ ﺳﺎﺯ ﺀُ ﺯﯾﻤﻞ ﺀِ ﭘﮍ ﺀِ ﻣﺮﺩﻣﺎﮞ ﻣﺌﮯ ﭼﺎﮔﺮﺩ ﺩﻧﯿﮕﺎ ﻟﻮﮈﯾﮓ ﮔﻮﺵ ﺍﯾﺖ ﺀُ ﺍﮮ ﮐﺎﺭ ﺀَ ﮐﻢ ﺷﺮﭘﯽ ﯾﮯ ﺳﺮﭘﺪ ﺑﯿﺖ، ﻭﮬﺪﮮ ﮐﮧ ﺍﮮ ﺩﺍﺏ ﻧﮧ ﺍِﻧﺖ ﺀُ ﺍﮮ ﯾﮏ ﺍﺯﻣﮯ ﺀُ ﭘﮧ ﺯﺑﺎﻥ ﺀُ ﭼﺎﮔﺮﺩ ﺀُ ﺩﻭﺩ ﺀُ ﺭﺑﯿﺪﮒ ﺀِ ﺩﯾﻤﺮﻭﯼ ﺀَ ﺳﮏّ ﮬﮋﺩﺭﯼ ﺍِﻧﺖ۔ ﻣﮭﻤﺪﺑﻠﻮﭺ ﭘَﮭﺮَﮬﯽ : ﺍﺳﺘﺎﺩ، ﮬﻤﮯ ﻣﺮﺩﻡ ﮐﮧ ﭘﮧ ﺯﺑﺎﻥ ﺀَ ﺟﮭﺪ ﮐﻨﮓ ﺀَ ﺍَﻧﺖ ﺍﮔﺎﮞ ﺷﻤﺎ ﺑﮧ ﻟﻮﭦ ﺍِﺕ ﮐﮧ ﭼﮧ ﺍِﺷﺎﮞ ﻟﮭﺘﮯ ﺀَ ﺳﺘﺎ ﺑﮧ ﮐﻦ ﺍِﺕ ﺁ ﮐﮯ ﮐﮯ ﺍَﻧﺖ؟ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺑﺮﮐﺖ ﺑﺮﺟﺎﻥ : ﻣﻦ ﺍﮮ ﻣﺮﺩﻣﺎﻧﯽ ﮐﺮﺩ ﺀَ ﺳﺘﺎ ﮐﻦ ﺁﮞ، ﻣﮭﻤﺪ ﺷﮑﺎﺭﯼ، ﻣﮭﻤﺪﺑﻠﻮﭺ ﭘﮭﺮﮬﯽ، ﻣﯿﺮﺟﺎﻥ ﻣﯿﺮ، ﺍَﻟﯽ ﺍﺳﮕﺮ ﺭﮬﻤﺎﻧﺪﻭﺳﺖ، ﺳﺌﯿﺪ ﺳﺎﮬﻞ، ﺍَﺑﺪﻝ ﮔﭙﻮﺭ ﮔﺮﺩﮬﺎﻧﯽ، ﺍﺑﺪﻝ ﺳﺘﺎﺭ ﺑﮕﭩﯽ، ﺳﺎﺑﺮ ﺁﺳﮑﺎﻧﯽ، ﺗﺎﺭﮎ ﮬﺴﯿﻦ ﮬﻮﺕ ﺀُ ﺩﮔﮧ ﺑﺎﺯﯾﮟ ﻣﺮﺩﻣﮯ ﮐﮧ ﺍﮔﺎﮞ ﺁﯾﺎﻧﯽ ﻧﺎﻡ ﺀَ ﺑﮧ ﮔﺮ ﺁﮞ ﮔﭗّ ﺑﺎﺯ ﺩﺭﺍﺟﮑﺶّ ﺑﯿﺖ۔